April…..En dan….

Gabriel, 5 jaar oud, praat niet en gaat zijn eigen gang. 1 ding weet ik zeker: autisme! Met een ontwikkelingsachterstand op dit moment, ik schat hem nu op een jaar of 2 / 3 maar dat is een ruwe schatting. Er is helemaal niets bekend van deze jongen.
Zijn vader ontkend alles, moeder mag met mij praten maar hij doet het niet. Het is zijn zoon en in zijn familie gebeuren zulke dingen niet.

Moeder zoekt alles af, schreeuwt om hulp, wil alles doen als het niet te veel moeite kost omdat ze volgens mij gewoon de energie niet meer heeft. Maakt op mij een zenuwachtige indruk, een vrouw met veel druk van buitenaf dat zij het goed moet doen. Slaat Gabriel en voelt zich daar schuldig over.

Oudste zusje, een echt bij-de-handje die ook moedert over Gabriel en zonodig een tik uit deelt aan hem.
Als hij iets wilt wat hij niet mag, schreeuwt en huilt hij net zo lang totdat hij het krijgt. Hij bepaalt graag maar is ook gewend om alles te bepalen. Er zijn nog nooit regels gesteld aan hem.

Hij zit nu op de zoveelste school, regulier, in een klas van 8 kinderen. Op deze school heb ik een voorlichting gegeven en ze willen graag verder begeleid worden.
We zouden deze week volgens een schema van foto’s gaan werken met hem, om te kijken hoever hij ongeveer is en dan een werkplan maken met afspraken en mijn doelen. (je weet wil, CIZ).

School zocht een auxiliar omdat deze ook in hun team moest passen…………….
De auxiliar kon niet op de voorlichtingsavond komen die ik gaf voor de school, reden onbekend.
En zo verliep vorige week:
Maandag:
Om kwart over 8, school begint om half 9, geen juf Nancy en geen auxiliar Janine, niemand weet waar ze zijn.
Om kwart voor 9 komt Janine, weet van niets. Ik heb geen goede 1e indruk van haar maar denk, met geduld en extra tijd moet het lukken. (om eerlijk te zijn vond ik haar meteen zielig en begreep ik wel waarom ze geen baan kon vinden en wilde haar graag de kans geven).
Gaan praten met de directeur, Gabriel was er ook nog niet. Plan blijft staan, ik betaal een gedeelte van de auxiliar en de school een heel klein beetje. Hij is ontevreden dat Juf Nancy er nog niet is en daar blijft het bij.
Om kwart voor 10 komen Gabriel en Nancy tegelijkertijd aan, ik zeg dat ik morgen om 8 uur terug kom en nu een andere afspraak heb. (was ook bekend dat ik tot 10 uur er zou zijn, dus moest echt weg).
Dinsdag:
Iedereen was op tijd behalve Gabriel, ik uitgelegd aan Janine hoe het schema kan werken, op welke manier de activiteiten en de voorbereiding.
Gabriel komt op school aan, de kids worden weer onrustig want het niño malo (het ongehoorzame kind) is er weer………….
Ik ga hem halen met Janine, al gauw word me duidelijk dat zij niet begrijpt wat de bedoeling is dus ik doe het vooral.
Gabriel wil niet de klas in, wilt niet zijn tas mee ophangen en zeker niet gaan zitten. Hij krijst, gilt en lijkt in paniek. Ik wijs hem op de foto’s, daar heeft hij interesse voor, kijkt en begint weer tegen te vechten. Hij slaat mij, oa in mijn gezicht omdat ik op mijn hurken bij hem zit. Ik blijft rustig en probeer hem te kalmeren en toch te vragen wat ik wil, hij slaat opnieuw, ineens is Janine daar met een rubbere staaf waar ze op de tafel

slaat, Gabriel schrikt en lijkt even rustig te zitten en begint daarna nog heftiger opnieuw, ik schrik van dit middel en duwt haar rustig maar toch dwingend weg van de tafel. Hij slaat opnieuw wild om zich heen, tegen mij aan. Komt er een andere hulp met haar lijf in grof geweld en machtsvertoon er tussen. Begint tegen hem boos te praten, ook aan haar vraag ik of ze me even alleen wil laten met hem, dan komt Nancy die ook nog eens zegt dat hij moet ophouden, ik vraag ook aan haar om mij even alleen te laten en jawel, hij gaat zitten en ontdekt het materiaal wat hij moet doen om het snel te doen, wild zodat hij weer weg zou kunnen. Ik ben allang blij dat hij even rustig zit en werkt dus ik vind het prima om sneller te wisselen zodat we een klein succesje hebben. dit gebeurt hij mag papier scheuren, doet dit met best wel interesse en mag daarna op de trampoline, om uit te rusten.

Ik was moe, dit is allemaal gebeurd in een 15 minuten, ik was kapot!!!
Ik heb uitgelegd waarom ik niet wilde dat ze dreigen met slaan: ik wil dat hij werkt op basis van vertrouwen en niet omdat hij zich bedreigd voelt en bang is………………
Ik ga weer om 10 uur weg, in de taxi realiseer ik me dat ik ook wel heel moeilijk bezig ben maar weet niet hoe het anders moet.
Moeilijk omdat er 3 leerprocessen door elkaar lopen: Gabriel laten werken aan een tafel (1) met mensen die nog niet echt geloven in de duidelijkheid en rust nog niet gewend zijn met een schema te werken (2) en mijn eigen spaans (3) op zo’n moment zitten nog steeds Nederlandse woorden vooraan…………… Ik besluit dus geduldig te zijn en met kleine vooruitgangen heel tevreden te zijn. Ik voel ook wel druk op mezelf dat het moet lukken om hen te laten geloven in de auti-begeleiding en twijfel of me dit wel gaat lukken. (is Gabriel daar wel een kind voor om op dit nivo te werken………………) Woensdag:
Het was dinsdag verder rustig gegaan maar toch willen ze nog weten waarom ze niet mogen dreigen want dat werkt echt heel goed. (ik ben allang blij dat ze het weer vragen) en leg het nog eens uit. (in Peru mogen ook leraren niet slaan is verboden maar ……………)
Gabriel komt wederom om half 10 en aan Janine nog eens uitgelegd hoe ze het schema moet maken, waarom werkjes voorbereiden handig is en hoe ze dat kan doen…………ze kijkt / luistert………….
Ik nodig haar uit om ’s avonds naar mijn huis te komen voor een uitleg over autisme, samen met Kelly die in de middag in huis met Gabriel gaat werken. Ik vraag of ze kan omdat ik weet dat het kort termijn is. Ze kan, ik geef mijn nummer / mijn adres en schrijf de tijd op (17.00 uur tot 19.00 uur)
Gabriel loopt gillend mee naar binnen, maar hij loopt, gaat zitten en krijst en werkt weer snel zodat hij naar buiten kan op de trampoline……….
Ik vraag aan Janine of ze een nieuw schema maakt, als ik er naderhand naar kijk zie ik dat ze het niet begrijpt en geen handige keuzes maakt. Ik leg het nog een keer uit, we gaan weer werken met Gabriel. Het is allemaal kort maar hij zit!!!!!!!!!! (ik ben al blij) en gooit blokjes op de grond, bij het opruimen zie ik ineens hoe goed hij dan bezig is en realiseer ik me……………..het is nog een peuter, in en uit laden is zijn spel niet bouwen!. ’s Avond om 5 uur geen Janine, tot kwart over 6 gewacht met Kelly, telefoon werd niet opgenomen…………….
Om 10 voor 7 komt ze aan…………….voelen jullie hem al, 17 uur dacht ze dat het 7 uur was (?) Ik heb ook echt vijf gezegd maar wilde het zo verduidelijken (niet dus, eigenlijk moest ik er wel om lachen en had weer wat geleerd, hier werken ze met pm en am). Donderdag:
Gabriel komt eerder op school zoals doorgenomen met zijn moeder omdat ik het jammer vond van de tijd en de school ook geïrriteerd raakt dat ze hem niet eerder brengt.

Het werken gaat met veel hangen en wurgen, hij verzet zich weer wat meer…………
Hij mag eerst op de trampoline daarna weer werken, hij heeft geen goede dag. (misschien heeft zijn moeder hem te veel moeten opjagen om eerder op school te zijn??) De tweede keer dat hij weer naar buiten mocht gebeurde er dit:

Hij mag weer naar buiten maar nu op de glijbaan, dit wilt hij niet hij wil op de trampoline, daar zijn de 2 jarige op, plus staat op de foto de glijbaan omdat hij al de trampoline voor zich alleen heeft gehad. (heb ik al geregeld dat dit soms wel nodig is voor hem) Ik ben 10 minuten bezig geweest om hem te laten glijden of schommelen maar niet op de trampoline bij de kleintjes en ik besef dat ik dit niet gaat winnen dus vraag aan Janine om hem even weg te houden van de trampoline om naar het schema te gaan kijken. Dit klopt weer niet en ik kom dus na een paar minuten terug ligt daar Gabriel languit op de trampoline met zijn schoenen aan en de kleintjes worden er af gehaald!!!!!!!!!
Het was 10 uur dus ik kon met goed fatsoen naar huis, nogmaals gezegd vanavond 5 uur, ja ze zou er zijn en ze vond het vervelend van gisteren en …………..
Onder weg naar huis realiseerde ik me dat het met Janine niet ging lukken omdat ze het gewoon niet snapt. (te dom) en ze voelt het ook niet aan, te zenuwachtig, niet kunnen voorbereiden en niet leren van de vorige keren. Ik vraag me ook echt af of het met Gabriel zoiezo wel lukt op een schoolse manier om eerlijk te zijn, Om 5 uur geen Janine, neemt weer niet de telefoon op, ook om 10 voor 7 komt ze niet…………….
Ik besluit dat ik met haar niet verder kan, dit heeft geen zin. Ze snapt het al niet en blijkt dus ook niet open te staan (of weet ik wat voor reden) voor info.(zo maakt ze me de keuze wel wat gemakkelijker want leuk vind ik het niet)
Vrijdag komt ik volgens afspraak om half 12 om werkplan te maken met haar en directeur. Zowel Gabriel als Janine zijn al naar huis. Ze is gewoon weggegaan toen hij eerder werd opgehaald door zijn moeder……….. De directeur was er ook niet en de directrice snapte het ook allemaal niet. Ik heb gezegd dat ik zo niet verder kan werken met Janine, en waarom niet. Ze wist niet dat ze al weg was en was ook niet te spreken. Ze zou het gaan zeggen tegen haar, ik moest op zoek naar een nieuwe auxiliar. Haar man had een belangrijke andere afspraak gekregen of ik dus zondag kon…………..(na deze week zeker niet! ik wil morgen even vrij zijn, even uitrusten)
Op maandag haar eerst het autisme uitgelegd en hoe we gaan werken met Gabriel op school. Ook zij vindt de cursus heel interessant want op school hadden ze wel iets erover gehad maar niet zo veel. (dat bleek wel toen ze vroeg of ook het syndroom van Down hier dan onder valt……….)
Dinsdag weer met frisse moed begonnen en…………….HET WERKT. De strijd is niet voor niets geweest want hij krijst minder, loopt zelfs met me mee aan de hand. Ook de nieuwe activiteiten zijn een goede zet want hij vindt ze erg leuk. (meer voelen en ontdekken van het materiaal).
Woensdag ging het weer een beetje beter en vandaag ging het gewoon goed: zie foto’s!!!!!!!!!!

Super he, ik ben er zo blij mee. Ik had dit echt niet verwacht maar voel wel heel veel opluchting. (die Gringa had het toch bij het rechte eind met haar verbod om te slaan en die gekke foto’s)

Volgende w eek ga ik in een andere klas beginnen, daar heeft de directrice nog een jongetje met autisme ontdekt. (dankzij de cursus, jaja) Hij is sinds vorige week vrijdag op school gekomen na ook ik weer niet hoeveel andere scholen, eens kijken hoe dat gaat lukken……………

Un Abrazo, Willeke